تعیین جایگاه سلولی پروتئین انکسین c۳.۱ (anxc۳.۱) و تأثیر بیان بیش از حد آن بر روی رشد وترشح پروتئین در آسپرژیلوس نیجر

زمینه و هدف: انکسین ها، خانواده بزرگی از پروتئین های متصل شونده به کلسیم و فسفولیپیدها می باشند که تقریباً درتمامی رده های یوکاریوتی وجود دارند. پروتئین های مذکور در طیفی از قارچ ها ازجمله آسکومیست ها، بازیدیومیست ها و همچنین اوومیست ها یافت شده اند. این مطالعه  با هدف بررسی جایگاه سلولی انکسینc3.1 در قارچ رشته ای آسپرژیلوس نیجر به انجام رسیده است. همچنین، تأثیر بیان بیش از حد این پروتئین بر روی رشد و توانائی ترشحی قارچ بررسی گردید.روش بررسی: دراین مطالعه تجربی، ژن انکسین c3.1 با استفاده از روش pcr (polymerase chain reaction) از روی dna ژنومی قارچ آسپرژیلوس نیجر تکثیر و پس از تأئید صحت توالی، در ساخت دو سازه ژنی قابل القاء به کار گرفته شد. در سازه اول، انکسین به صورت ممزوج با gfp(green fluorescent protein) و تحت کنترل پروموتور گلوکوآمیلاز در ناقل بیانی pgem–egfp و در سازه دوم، ژن مذکور تحت کنترل پروموتور سلوبیوهیدرولاز در ناقل بیانی pmjb104 کلون گردید. این سازه ها با استفاده از روش استاندارد ترانسفورماسیون قارچ ها به سویه آسپرژیلوس نیجر n402 وارد شدند. بیان هر یک از سازه ها با استفاده از منبع کربنی القاءکننده، القاء و تأثیر بیان بیش از حد ژن انکسین بر روی رشد شعاعی سویه های ترانسفورمنت و میزان ترشح پروتئین توسط آن ها بررسی گردید. مقایسه میانگین سرعت رشد شعاعی و میانگین میزان ترشح پروتئین سویه های ترانسفورمنت با میانگین های مربوطه در سویه وحشی با استفاده از آزمون t انجام پذیرفت. جایگاه سلولی انکسین در سویه ترانسفورمنتی که پروتئین ممزوج با gfp را بیان می نمود، با استفاده از میکروسکوپ فلئورسنت تعیین گردید.یافته ها: اثر بیان بیش از حد ژن انکسین c3.1  بر روی سرعت رشد و ترشح پروتئین در آسپرژیلوس نیجر بررسی گردید. مقایسه میانگین سرعت رشد شعاعی و میـزان ترشح پروتئین سویه های ترانسـفورمنت با سویه وحشی، تفـاوت معنی داری را نشان نداد (05/0 α<). مطالعه ی میکروسکوپی سویه ی بیان کننده پروتئین ممزوج�انکسین-gfp   نشان داد که  انکسین یک پروتئین سیتوزولی است که در سراسر هیف قارچی منتشر می باشد. نتیجه گیری: این نوع مطالعه در تعیین جایگاه سلولی انکسین c3.1 برای اولین بار انجام گرفته و گزارش می شود. انکسین، یک توزیع سیتوزولی داشته و بیان بیش از حد آن منجر به افزایش ترشح پروتئین درقارچ رشته ای آسپرژیلوس نیجر نمی گردد.